Γράφει ο Ρένος Αρβανίτης
Όταν βλέπεις μία Κυβέρνηση, μία δημοτική αρχή ή την οποιαδήποτε «εξουσία» να θέτει ως βασικό της αντίπαλο τα μέσα ενημέρωσης… κάτι δεν πάει καλά πρωτίστως για τους ίδιους!
Γνωρίζοντας ότι τα ΜΜΕ είναι πάντα ο εύκολος στόχος, στρέφουν τα βέλη τους προς τα εκεί, προσπαθώντας να καλύψουν την ανεπάρκειά τους, την ασυνέπειά τους σε σχέση με τα όσα έλεγαν και υπόσχονταν προεκλογικά και το μηδαμινό παραγόμενο έργο τους.
Από αυτόν τον εύκολο… δρόμο δεν θέλησε να ξεφύγει από τα… πρώτα κιόλας στάδια της θητείας της, ούτε η «Διοίκηση Βασιλόπουλου-Δύναμης Πολιτών».
Οι επιθέσεις στον τύπο συνεχείς, τις περισσότερες φορές με αστεία και φαιδρή επιχειρηματολογία.
Την ίδια ώρα δημιουργούν δικά τους όργανα ενημέρωσης προσπαθώντας να «μπαλώσουν» την αμείλικτη εικόνα της πραγματικότητας και της καθημερινότητας. Δικαίωμά τους; ΦΥΣΙΚΑ. Από την άλλη πλευρά όμως δικαίωμά μας και συνάμα υποχρέωσή μας η κριτική και η ανάδειξη των παραλείψεων και των αστοχιών τους.
Όλα τα παραπάνω όμως για εμάς είναι δευτερευούσης σημασίας. Γιατί εδώ μιλάμε για μία διοίκηση που εκλέχθηκε με την σημαία του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας την τύχη με λίγα λόγια να διαθέτει πολιτικούς αλλά φανταζόμαστε και προσωπικούς φίλους τόσο στην Κυβέρνηση, όσο και στην Περιφέρεια.
Κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ πράγματα για τον Δήμο μας, την ώρα μάλιστα που υλοποιείται στην πόλη ένα πολύ μεγάλο έργο, γεγονός που τους έδινε «πάτημα» να το πράξουν. Το έκαναν;
Τους επέτρεψαν οι «ιδεοληψίες» τους να κάτσουν με θετική διάθεση αλλά και επιχειρήματα από την πρώτη ημέρα διοίκησής τους στο τραπέζι των συζητήσεων ή η εμμονή τους στην στείρα άρνηση τους οδήγησε… ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΩΜΕΝΟΥΣ στο περιθώριο;
Ας βγάλει ο κάθε πολίτης τα συμπεράσματά του βάση της δικής του κρίσης και αντίληψης.
Την ίδια στιγμή δείχνουν την στόχευσή τους, αναδεικνύοντας τους φόβους και τις αγωνίες τους.
Επιδιώκουν να έχουν μία αντιπολίτευση πολυδιασπασμένη και κατακερματισμένη, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι μία όσο το δυνατόν ευρύτερη συμμαχία των υγιών δυνάμεων αυτής της πόλης θα τους έθετε οριστικά στο περιθώριο. Αυτό το γνωρίζουν… και αποτελεί το τελευταίο τους «αποκούμπι».
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι εύλογο. Πάνω απ’ όλα η προσωπική και εν τέλει ανεκπλήρωτη (όπως έχει δείξει η ίδια η ιστορία) φιλοδοξία ή το αύριο της πόλης;
Οι απαντήσεις προσεχώς…
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα fx-news φ. Σεπτεμβρίου 2017
