Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Tελειώνουμε με τις ψευδαισθήσεις και τα παραμύθια..

Άρθρο του Ρένου Αρβανίτη στο apopseis.gr

Σε γενικές γραμμές όλοι μας έχουμε παρακολουθήσει συζητήσεις το επίκεντρο των οποίων στρέφεται στο κόστος της 7μηνης διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Για να εστιάσουμε όμως σε κάποια στοιχεία, από αυτά που εμείς καταλαβαίνουμε παρ’ ότι δεν είμαστε οικονομολόγοι, για να δούμε τι ακριβώς ζήσαμε μέσα σε αυτό το ομολογουμένως μικρό χρονικό διάστημα, με τις πολύ πυκνές όμως από την άλλη πλευρά οικονομικοκοινωνικές εξελίξεις. 

Ξεκινάμε από τα γενικά. Κλείσιμο τραπεζών. Γεγονός πρωτόγνωρο για την ελληνική κοινωνία. Για τον συγκεκριμένο κίνδυνο μάλιστα είχαν προειδοποιήσει όχι μόνο πολιτικά πρόσωπα αλλά μέχρι και φοιτητές σε τηλεοπτικές εκπομπές κατά πρόσωπο τον κ. Τσίπρα, ο οποίος διατεινόταν με στόμφο ότι αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει γιατί το κόστος για την Ευρώπη θα ήταν τεράστιο. Και όμως έγινε… 

Κατ’ αναλογία οι προβλέψεις Τσίπρα ομοίαζαν με αυτές του Καμμένου που έλεγε θα το κάνουμε «Κούγκι». «Κούγκι» ωστόσο μάλλον η ελληνική κοινωνία έγινε (στο οικονομικό πεδίο). 

Προχωράμε, «έλεγχοι στην κίνηση» κεφαλαίων. Επίσης πρωτόγνωρο για την εγχώρια οικονομία. Και σε αυτήν τους την πρόβλεψη όχι μόνο διαψεύστηκαν πανηγυρικά, αλλά δεν «βάλαμε» μυαλό, παρ’ ότι αυτή η καταστροφική για την οικονομία συνέπεια, είχε εφαρμοστεί μόλις μερικά χρόνια πριν στην Κύπρο. Όχι στα νησιά Βανουάτου. Δίπλα μας. Στα αδέρφια τους Κύπριους. 

Πάμε παρακάτω και πιο συγκεκριμένα. 

Μείωση των τραπεζικών καταθέσεων κατά 40 περίπου δις, 
μείωση της αξίας των μετοχών του ΧΑΑ με πτώση της τάξεως του 25%, 
αύξηση του κόστους δανεισμού, 
αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς την ιδιωτική οικονομία, 
«σκούπισμα» των ταμειακών διαθεσίμων της Γενικής Κυβέρνησης, 
και πολλές άλλες «ομορφιές» τέτοιου τύπου. 

Και επειδή πολλοί θα πουν «και τι με νοιάζει εμένα αυτά αφορούν τους πλούσιους…», συνεχίζουμε… (παρ’ ότι τα παραπάνω επηρεάζουν τους πάντες). 

Αύξηση της ανεργίας. Της ήδη υψηλότατης ανεργίας. Συγκριτικά με το 2014 καταγράφηκε το 2015 απώλεια 29.933 θέσεων εργασίας! Ούτε αυτό μας αφορά; 

Για να μην πούμε πόσοι ιδιωτικοί υπάλληλοι είναι απλήρωτοι για 2 ή και 3 μήνες εξ’ αιτίας ή εξ’ αφορμής… των capital controls. Ούτε αυτό μας αφορά… 

Συνεχίζουμε… με αυτά που θα έρθουν από την 21η Σεπτεμβρίου και έπειτα. Βάσει πάντα της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο παραιτηθείς πρωθυπουργός. 

Ενδεικτικά θα αναφέρουμε… , αύξηση των κρατήσεων υπέρ υγείας στο 6% σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, σταδιακή μείωση των δικαιούχων του ΕΚΑΣ -80.000 άτομα που θα χάσουν το βοήθημα, μείωση κατά 5,2% της επικουρικής σύνταξης για ελεύθερους επαγγελματίες, δημοσιογράφους, γιατρούς, μηχανικούς, αστυνομικούς, λιμενικούς στρατιωτικούς κλπ. Ούτε αυτά μας αφορούν… 

Δεν έχουμε όμως παράπονο. Είχαμε αυτούς τους 7 μήνες σκληρή διαπραγμάτευση. Που έφερε περισπούδαστα αποτελέσματα. 

Με αυτά και με αυτά θα είμαι ο πρώτος που θα πω μπράβο ξαναψηφίστε τους, αν βρεθεί ένας ιδιωτικός ή δημόσιος υπάλληλος, ένας μεσαίος ή μικρός επιχειρηματίας, ένας συνταξιούχος και ένας νέος που θα μου πει πως αυτούς τους μήνες η ζωή του βελτιώθηκε. Που οι πολιτικές της κυβέρνησης Τσίπρα, Καμμένου, Λαφαζάνη… (γιατί μην ξεχνιόμαστε… και ο κυρ Παναγιώτης μέχρι την προκήρυξη των εκλογών υπουργός ήτανε…), βελτίωσαν τον τάδε ή τον δείνα τομέα. 

Και εγώ μαζί του. Θα χειροκροτήσω και με τα πέντε δάκτυλα της παλάμης μου. 

Λοιπόν να τελειώνουμε επιτέλους με τους μύθους των ηθικών πλεονεκτημάτων και του καλού παιδιού. Όλοι μας καλά παιδιά είμαστε αλλά δεν πάμε για πρωθυπουργοί. 

Αυτά τα ολίγα και καλή ψήφο… 

Με την ελπίδα να ξαναψηφίσουμε σε 4 χρόνια και όχι σε 4 μήνες και με την ευχή να βελτιωθεί έστω και στο ελάχιστο η ζωή μας. Διότι μην λησμονούμε… Οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι κάτι μακρινό και άσχετο με την καθημερινότητά μας. Μας επηρεάζουν άμεσα και αφορούν το σήμερα και το αύριο ΌΛΩΝ μας.