Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Τελευταία ευκαιρία...


Γράφει ο Ρένος Αρβανίτης, εφημερίδα ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ τ. Ιουλίου

Η κάλπη άνοιξε και το μήνυμά της είναι ξεκάθαρο. Το φιλοευρωπαϊκό μέτωπο, κατέγραψε μία καθαρή νίκη, με βασικό κορμό την Νέα Δημοκρατία η οποία επικράτησε με 2,8% επί του δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ. Για τα μελλούμενα όμως δεν αρκεί ένας, αλλά πολλοί περισσότεροι. Όχι απλά για να βγουν οι αριθμοί που χρειάζονται για να σχηματιστεί κυβέρνηση, αλλά διότι αυτή είναι η εντολή του κυρίαρχου λαού. Οι πολίτες ζήτησαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά μέσα σε 40 ημέρες περίπου, συνεργασία. Συνεργασία δυνάμεων που θα δουλέψει σκληρά, για να μας βγάλει από το σημερινό τέλμα. 
Αυτή την φορά θα το γράψουμε με σιγουριά… ή θα πετύχουν ή θα πάνε όλοι μαζί, μία και καλή, στο σπίτι τους. Πλέον περιθώρια για καθυστερήσεις και αποτυχίες δεν υπάρχουν. Ο κόσμος μετά την «λαίλαπα» Γ. Παπανδρέου, είναι καταταλαιπωρημένος και χρειάζεται όχι μία, αλλά πολλές ανάσες ανακούφισης… Χαράτσια, φόροι επί φόρων, ΦΠΑ στο 23%, ανεργία και πολλά άλλα δεν αντέχονται άλλο. Για αυτό η κυβέρνηση που θα προκύψει πρέπει να κινηθεί με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Το χρωστάνε άλλωστε σε αυτούς που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης παρά τα τεράστια προβλήματά τους στην Ελλάδα της Ευρώπης, στην Ελλάδα του Ευρώ, απέναντι σε λαϊκισμούς και στείρες δημαγωγίες.

            Οι μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι πλέον ανάγκη να υλοποιηθούν σε χρόνο dt… Η αγορά πρέπει επιτέλους να κινηθεί, ώστε να καταστεί δυνατό… και το καλάθι της νοικοκυράς να μπορεί να γεμίσει έστω και με ένα πραγματάκι παραπάνω, αλλά και να ανοίξουν επιτέλους δουλειές για τους νέους, που βλέπουν να περνάνε τα χρόνια και να μην καταφέρνουν να γράψουν τα πρώτα τους χιλιόμετρα στην αγορά εργασίας.

            Ο δρόμος λοιπόν είναι ένας και μοναδικός, ή πετυχαίνουν ή αυτοδιαλύονται και πάνε όλοι μαζί στο χρονοντούλαπο και την λήθη της ιστορίας ως αποδιοπομπαίοι τράγοι…, με αυτονόητο αποτέλεσμα να γεννηθεί κάτι από το μηδέν. Πλήρως ανανεωμένο και πλήρως αναγεννημένο. Πιστεύουμε ωστόσο… ή έχουμε την ελπίδα, ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρουν έστω και στον ελάχιστο βαθμό. Άλλωστε από την τύχη του εγχειρήματός τους δεν κρίνεται μόνο η ίδια τους η υστεροφημία, αλλά η τύχη μιας Πατρίδας και ενός ολόκληρου ΈΘΝΟΥΣ.

Εις το επανιδείν φίλοι μου...